-----------------------------
حکومتی که در ۲۶ سال گذشته نتوانسته است فکری به حال دردهای مردم خود بکند
چگونه به خود اجازه می دهد ثروت های ملی ایران را به دیگران ببخشد ؟
علی کشتگر
رسانه های جهانی روز یک شنبه خبر دادند که رژیم جمهوری اسلامی ۵۰ میلیون دلار یعنی ۵۰ میلیارد تومان دیگر از ثروت مردم محروم ایران را به سازمان حماس بخشیده است!
ایران خانواده ها و جوانان محرومی در بلوچستان، خوزستان، کردستان، و حتی در قلب شهرهای بزرگی مثل شیراز، مشهد، تبریز، قزوین و تهران دارد که بدون نان شب سربه بالین می گذارند، که اشک غم به جای خوراک و پوشاک نثار فرزندانشان می کنند. که از سوء تغذیه، نبود دارو و بدبختی های دیگر در رنج اند. در سراسر ایران زنان و دختران جوانی هستند که یا از فرط نومیدی و بی آیندگی به خودکشی روی می آورند و یا بخاطر سیر کردن شکم خود و فرزندانشان به سطح فحشاء و قاچاقچی گری تنزل کرده اند.
ما هزاران "کودک خیابانی" و هزاران "کارتن خواب" در سراسر ایران داریم. صدها دختر و زن بی سرپرست ایرانی در شیخ نشین های خلیج فارس از برکت حیف و میل ثروت های ملی در راههای ماجراجویانه نظامی، امنیتی، و سرکوبگرانه به خودفروشی مشغول اند.
جمعیت محرومان، بی خانمان ها و خیابان گردهای ایران از جمعیت همه فلسطینی ها بیشتر است. ۵۰ میلیارد تومان بخشش به اعراب فلسطینی که گوشه علنی شده ای از ثروت های همین محرومان است اگر میان یک میلیون خانوارمحروم ایرانی تقسیم شود به هریک خانواده ۵۰ هزار تومان می رسد. و اگر مجموعه کمک های علنی و پنهان خودکامگان به جنبش های تروریستی بنیادگرا و به سوریه، حزب الله و جهاد و امثالهم به صاحبان اصلی آن یعنی محرومان ایران می رسید، ما اساسا هیچ مرد و زن محرومی نمی داشتیم که مجبور شوند برای ادامه زندگی خود به بزه کاری های اجتماعی، قاچاق چی گری، و دزدی و فحشا روی آورند. و یا از فرط نومیدی خود به زندگی خود پایان دهند. پس باید گفت که سیه روزی همه محرومان از سیه کاری و روسیاهی آقای خامنه ای و ایادی او امثال احمدی نژاد و لاریجانی و مصباح می آید.
از قدیم گفته اند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. گوئی خانه این حاکمان خود کامه ایران نیست، انگار ایران فقط خانه ای است که توسط آنان غصب شده تا به غارت رود.اگر چنین نبود چرا باید ثروت های ملی محرومان به کسانی داده شود که نه فقط ایرانی نیستند، بلکه در همه دعاوی اعراب علیه جزایر ایرانی خلیج فارس هم صدا با آنان هستند. ملت ایران نه در دشمنی با اسرائیل منافعی دارد و نه در حمایت از تروریسم. جنگ و دعوای میان اعراب و اسرائیل نیز قبل از هرچیز به خودشان مربوط است. دخالت های جمهوری اسلامی در امور فلسطین نیز تاکنون هرگز به سود منافع ملی فلسطینی ها نبوده و فقط مایه تفرقه و رشد بنیادگرائی در فلسطین شده است. حکومتی که در حل ابتدائی ترین مسائل جامعه خویش درمانده چگونه به خود حق می دهد ثروت های ایران را به دیگران ببخشد.
تعداد کسانی که از آلودگی هوای تهران و شهرهای بزرگ دیگر بیمار می شوند، تعداد کسانی که در تصادف های جاده های ایران می میرند، شمار آنانی که از سوء تغذیه و کمبود بهداشت و دارو در ایران می میرند از شمار آنانی که در دعوای میان اسرائیل و فلسطین کشته می شوند، بیشتر است.
حکومتی که در ۲۶ سال گذشته نتوانسته است فکری به حال دردهای مردم خود بکند چگونه به خود اجازه می دهد ثروت های ملی ایران را به دیگران ببخشد. و اگر این کارها خیانت نیست پس خیانت چیست؟
البته تا زمانی که مردم ما در برابر چنین رژیمی به اعتراض آن هم اعتراض وسیع و پیگیر برنخیزند، در بر همین پاشنه خواهد چرخید. پس از ماست که برماست.
http://www.mihan.net/index.htm
۳۰ فروردین ۸۵
ما هزاران "کودک خیابانی" و هزاران "کارتن خواب" در سراسر ایران
داریم. جمعیت محرومان، بی خانمان ها و خیابان گردهای ایراناز جمعیت همه فلسطینی ها بیشتر است
رسانه های جهانی روز یک شنبه خبر دادند که رژیم جمهوری اسلامی ۵۰ میلیون دلار یعنی ۵۰ میلیارد تومان دیگر از ثروت مردم محروم ایران را به سازمان حماس بخشیده است!
ایران خانواده ها و جوانان محرومی در بلوچستان، خوزستان، کردستان، و حتی در قلب شهرهای بزرگی مثل شیراز، مشهد، تبریز، قزوین و تهران دارد که بدون نان شب سربه بالین می گذارند، که اشک غم به جای خوراک و پوشاک نثار فرزندانشان می کنند. که از سوء تغذیه، نبود دارو و بدبختی های دیگر در رنج اند. در سراسر ایران زنان و دختران جوانی هستند که یا از فرط نومیدی و بی آیندگی به خودکشی روی می آورند و یا بخاطر سیر کردن شکم خود و فرزندانشان به سطح فحشاء و قاچاقچی گری تنزل کرده اند.
ما هزاران "کودک خیابانی" و هزاران "کارتن خواب" در سراسر ایران داریم. صدها دختر و زن بی سرپرست ایرانی در شیخ نشین های خلیج فارس از برکت حیف و میل ثروت های ملی در راههای ماجراجویانه نظامی، امنیتی، و سرکوبگرانه به خودفروشی مشغول اند.
جمعیت محرومان، بی خانمان ها و خیابان گردهای ایران از جمعیت همه فلسطینی ها بیشتر است. ۵۰ میلیارد تومان بخشش به اعراب فلسطینی که گوشه علنی شده ای از ثروت های همین محرومان است اگر میان یک میلیون خانوارمحروم ایرانی تقسیم شود به هریک خانواده ۵۰ هزار تومان می رسد. و اگر مجموعه کمک های علنی و پنهان خودکامگان به جنبش های تروریستی بنیادگرا و به سوریه، حزب الله و جهاد و امثالهم به صاحبان اصلی آن یعنی محرومان ایران می رسید، ما اساسا هیچ مرد و زن محرومی نمی داشتیم که مجبور شوند برای ادامه زندگی خود به بزه کاری های اجتماعی، قاچاق چی گری، و دزدی و فحشا روی آورند. و یا از فرط نومیدی خود به زندگی خود پایان دهند. پس باید گفت که سیه روزی همه محرومان از سیه کاری و روسیاهی آقای خامنه ای و ایادی او امثال احمدی نژاد و لاریجانی و مصباح می آید.
از قدیم گفته اند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. گوئی خانه این حاکمان خود کامه ایران نیست، انگار ایران فقط خانه ای است که توسط آنان غصب شده تا به غارت رود.اگر چنین نبود چرا باید ثروت های ملی محرومان به کسانی داده شود که نه فقط ایرانی نیستند، بلکه در همه دعاوی اعراب علیه جزایر ایرانی خلیج فارس هم صدا با آنان هستند. ملت ایران نه در دشمنی با اسرائیل منافعی دارد و نه در حمایت از تروریسم. جنگ و دعوای میان اعراب و اسرائیل نیز قبل از هرچیز به خودشان مربوط است. دخالت های جمهوری اسلامی در امور فلسطین نیز تاکنون هرگز به سود منافع ملی فلسطینی ها نبوده و فقط مایه تفرقه و رشد بنیادگرائی در فلسطین شده است. حکومتی که در حل ابتدائی ترین مسائل جامعه خویش درمانده چگونه به خود حق می دهد ثروت های ایران را به دیگران ببخشد.
تعداد کسانی که از آلودگی هوای تهران و شهرهای بزرگ دیگر بیمار می شوند، تعداد کسانی که در تصادف های جاده های ایران می میرند، شمار آنانی که از سوء تغذیه و کمبود بهداشت و دارو در ایران می میرند از شمار آنانی که در دعوای میان اسرائیل و فلسطین کشته می شوند، بیشتر است.
حکومتی که در ۲۶ سال گذشته نتوانسته است فکری به حال دردهای مردم خود بکند چگونه به خود اجازه می دهد ثروت های ملی ایران را به دیگران ببخشد. و اگر این کارها خیانت نیست پس خیانت چیست؟
البته تا زمانی که مردم ما در برابر چنین رژیمی به اعتراض آن هم اعتراض وسیع و پیگیر برنخیزند، در بر همین پاشنه خواهد چرخید. پس از ماست که برماست.
http://www.mihan.net/index.htm
۳۰ فروردین ۸۵
