نظام ولایت فقیه
در چنان مخمسه ای قرار گرفته است
که بدون شل کردن سر کیسه
قادرنخواهد بود تا فردای خود را تضمین کند
با پروژه های میلیاردی رهبر دهان سپاه را شیرین می کند
جعفر پویه
رهبر جمهوری اسلامی با دستور انجام خصوصی سازی به پروسه ای حکم تایید گذاشت که از مدتها قبل آغاز شده بود. در این حکم خصوصی سازی که در جمهوری اسلامی به معنی تقسیم اموال عمومی بین خودی هاست. آنچه برباد می رود سرمایه های عمومی مردم است و آنچه ببار می آید تازه به دوران رسیده های نوکیسه ای که همچو قارچ از دل این عمل می رویند. اما از همه مضحکتر پاداش هایی است که سپاه پاسداران در ازای خوش خدمتی برای برکشیدن احمدی نژاد نماد حکومت یک دست خامنه ای دریافت می دارد.
دست درازی به اموال عمومی و دراختیار گرفتن پروژه های میلیاردی توسط کسانیکه تنها تخصص شان قتل و جنایت است از عجایب جدیدی نیست. این پاداش ها و دهن شیرین کردنها از ترسی است که خامنه ای و باند مربوطه به سپاه می دهد تا آنها را در دفاع از عمود خیمه نظام نمک گیر کند. خیمه ای که این روزها در چهار راه توفانی برپا شده، و هر ساعت لرزه بر اندام بی قواره اش می افتد. از یک سو جنبش زنان در میدان هفت تیر تهدید به جاکن کردنش می کند و از سویی دیگر جنبش دانشجویی امان از خیمه و خیمه بان بریده است. اعتراض روزمره کارگران و دستمزدبگیران همراه با جنبش جوانان و دیگر اقشار اجتماعی کار را به جایی رسانده است که رهبر یا عمود خیمه از ترس آنها پاسدار و بسیجی آغشته به پول نفت و اسکله به خدمت بگیرد. قراردادهایی که بدون هیچ ضابطه و رابطه ای در اختیار نظامیان سپاهی قرار می گیرد به دلیل تخصص بالای آنها در انجام کار و سعی و کوشش بیشترشان نیست. نظام ولایت فقیه در چنان مخمسه ای قرار گرفته است که بدون شل کردن سر کیسه قادر نخواهد بود تا فردای خود را تضمین کند. اما آیا نوکیسه ها و صاحبان پولهای باد آورده حاضر خواهند بود که پس از پر کردن جیبها همچنان بله گوی آستان ولایت فقیه باقی بمانند؟ پاسداران و دلالان فراری حکومت که با پولهای دزدیده شده در کنار و گوشه دنیا ماوا گرفته اند خلاف اینرا می گویند.
