ولی فقیه سال 1387 را سال «نوآوری و شکوفایی» نامید. وی سال گذشته را سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» نامیده بود. این گونه نامگذاریهای قلابی صرف نظر از فریبکاریهایی که در آن وجود دارد، انعکاس کمبودهای جدی نظام برای دوام و بقایش است. محمد کاشانی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با یادآوری نامگذاری سال قبل و امسال، این نامگذاریها را «نقطه های درمان بیماریها» دانست.
روزهای پایانی سال 1386 و تحریم گسترده سیرک انتخابات، پوچی نامگذاری سال گذشته از طرف ولی فقیه را اثبات کردند. طلب «وحدت و انسجام» و دشمن خارجی تراشیدن جهت تحقق آن و نیز موضوع پرونده هسته ای هیچکدام از این گزاره ها نتوانست ذره ای به مشروعیت رژیم در داخل اضافه کند و در خارج از مرزهای ایران هم حاکمیت در این قد و قواره پذیرفته نشده است. بر این نهاده، تغییر، تحول دموکراتیک و سرنگونی رژیم مساله مرکزی جامعه ایران است.
خامنه ای که ادعای برقراری عدالت را کرده است ادعای اضافه کردن پیشرفت به عدالت توسط مجلس و دولت پاسداران در سال آینده را کرد. وی این دو مقوله را بدون هم بی معنا دانست.
تاکنون مردم به بهانه برقراری «عدالت اسلامی» سرکوب می شدند و در سالی که آغاز شده به بهانه «پیشرفت» ارتجاع سرکوب خواهند شد. تبلیغ برای پیشرفت طرحهای ماجراجویانه رژیم در سخنرانیهای نماز جمعه های روز جمعه دوم فروردین آغاز شده است. محمدی کاشانی برای تحقق رویای ولی فقیه در این نامگذاری، گفت: «مجلس و دولت با صاحبان تجربه و نظر، اتاق فکر تشکیل داده و با هم مشورت کنند.»
دیکتاتوری مذهبی حاکم مانع هر گونه توسعه دموکراتیک و پایدار است. توسعه ای دموکراتیک و پایدار بدون عدالت، دموکراسی و آزادی تحقق نخواهد یافت. بر این نهاده سال 1387، گسترده شدن اعتراضها و پویشهای اجتماعی را نوید می دهد.
