26 December 2005

منصور امان

چرخهای اتوبوس رانی باز ایستادند

بی توجه به وسواس کارپردازان تبلیغاتی جمهوری اسلامی برای پرهیز حتی از بُردن نام "اعتصاب"، در خیابانهای تهران و در هیات توقف جریان عادی آمد و شُد این شهر میلیونی، واقعیت گزنده به تبلیغ و مُعرفی خود مشغول بود. ترافیک سنگین در غرب تهران و فلج شدن آن در مناطق مرکزی شهر، مُطالبات کارورزان شرکت واحد از کارفرمای دولتی را به گونه موثر و مُشاهده پذیری در سطح خیابان و پیاده رو جاری ساخت.

تلاش موفقیت آمیز رانندگان، کارگران و کارمندان اتوبوسرانی برای صراحت بخشیدن به خواسته های نادیده گرفته شُده ی خود، به موازات بسیج گُسترده دستگاههای قضایی، پُلیسی و امنیتی حکومت علیه آنها صورت گرفت. دستگیری رییس و اعضای هیات مُدیره سندیکای مُستقل کارگران به عنوان تدبیری پیشگیرانه برای پراکنده ساختن صف مُتشکل شده آنها، بی ثمری خود را روز یکشنبه به نمایش گُذاشت. آنچه که پس از آن روی داد، نه در "دخمه" های دادستانی و نه در دهلیزهای اوین می توانست سررشته داری شود.

در همین راستا، مردُم تهران در این روز، در کنار مُشاهده صحنه های آشنای یورش گُماشته های امنیتی و انتظامی رژیم به اعتصابیون و اعتراض کُنندگان، شاهد جلوه های تازه ای از درماندگی و دست و پا زدنهای حکومت نیز بودند: مزدوران گارد ویژه ضد شورش در نقش پُلیس راهنمایی و مُصادره کُنندگان اتوموبیلهای خالی، اتوبوسهای نظامی مسافر کش با پا رکابیهای پاسدار و بسیجی، اطلاعاتیها در رُل شوفرهای اعتصاب شکن و شیرینکاریهای دیگری از این دست که با هدف خُنثی کردن حرکت کارورزان شرکت واحد و جلوگیری از گُسترش آن ترتیب داده شُده بود.

این ابتکارهای پُرهزینه که بی چاره گی مشهود در آن، بدون تردید کُمکی به کاهش فشار بر مخارج امنیتی مُلاها نخواهد کرد، در حالی اندیشیده و عملی می شود که کارورزان شرکت واحد چیزی بیشتر از حقوق خود و به عنوان مثال، دریافت اضافه کاری معوقه ای که از سال گذشته پرداخت نشُده را طلب نکرده اند.

رییس دولت که این روزها به دلیل تورهای سیاحتی مُستضعف نوازی در اُستانهای "محروم"، شُهرت دیگری - علاوه بر ماجرای پول نفت و سُفره کذایی - برای خود به هم زده است، سوار بر اتوبوس و گُماشته نظامی، مسیر همیشگی "جمهوری - کارگر" را گز می کُند.
.................................................................

جعفر پویه

از اعتصاب حق طلبانه سندیکای شرکت واحد حمایت کنیم

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار فراخوانی از کلیه رانندگان، کارگران و کارکنان شرکت واحد دعوت کرده است تا روز یکشنبه 4 دی ماه دست از کار کشیده و در مناطق دهگانه شرکت و اتوبوس برقی، در جلو درب خروجی تجمع کنند. در این فراخوان سندیکا علت این اعتصاب را عدم توجه مسئولین به خواسته های قانونی آنان و پیش گرفتن رویه توطئه بر علیه فعالان سندکایی اعلام کرده است. سندیکا در فراخوان خود تصریح می کند که این اعتصاب تا رسیدن به حق و حقوق کارگران و آزادی نمایندگان آنها ادامه خواهد داشت. آنها تصمیم دارند به این وسیله صدای اعتراض حق طلبانه خود را بگوش جهانیان برسانند و از کارگران خواسته اند تا به جوسازی ها برای رعب و وحشت توجهی نکرده و بر خواسته های خود استوار بمانند.
این فراخوان به اعتصاب از معدود حرکات حق طلبانه کارگران ایرانی است که به صورت سازمان یافته و با اتکاء به تشکل مستقل خود آنان برپا می شود. به همین دلیل از کلیه سازمانها و نهادهای سیاسی و اجتماعی و شخصیتهای سرشناس انتظار می رود تا به کمک فعالان سندیکای کارگران شرکت واحد بشتابند و آنان را در راهی که در پیش گرفته اند، یاری نمایند. دانشجویان و دانش آموزان فرهیخته با بمیدان آمدن و توضیح علل این اعتصاب برای مردم و درخواست کمک و همراهی از آنان می توانند، رژیم جمهوری اسلامی را که تصمیم به منکوب کردن تشکلی مستقل را دارد، وادار به عقب نشینی کنند. توضیح این علت که چرا خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار در اینگونه مواقع بر علیه کارگران موضع می گیرند نیز می تواند در افشا این تشکل های دست ساز حکومت برای کنترل حرکات اعتراضی کارگران، کار ساز باشد و آنها را در انظار مردم و نهادهای بین المللی روسیاه کند. دفاع از اعتصاب کارگران و کارکنان شرکت واحد، دفاع از خواسته های تشکلی است که توسط خود کارگران برپا شده است و این حقی است که مجامع بین الملل سالهاست برای کارگران به رسمیت شناخته است. دفاع موضعی و مستقیم و غیر مستقیم کارگران و کارکنان دیگر کارخانجات و موسسات از اعتصاب کارکنان شرکت واحد می تواند تبدیل به نمایش همبستگی طبقاتی کارگران برای دستیابی به حداقل های حقوق صنفی خود باشد. بنابراین از همه فعالان طبقه کارگر انتظار می رود که برای حمایت از سندیکای کارگران شرکت واحد، کلیه امکانات خود را بسیج کنند، تا جواب دندان شکنی به توطئه گران شوراهای اسلامی کار و مزدوران دادستانی، و رژیم جمهوری اسلامی بدهند.
اعتصاب سندیکای کارگران شرکت واحد می تواند دستمایه ای باشد برای قدرتنمایی تشکل های مستقل کارگری و تشویق دیگر کارگران برای برپایی تشکل های صنفی خویش و بدست گرفتن ابتکار عمل در مقابل مزدوران حکومتی.
از فراخوان به اعتصاب سندیکای کارگران شرکت واحد حمایت می کنیم و خواهان آزادی بدون قید و شرط رهبران و فعالان دستگیر شده آن هستیم.

http://www.iran-nabard.com//
ایران نیرد