با وجود استبداد مذهبي نمي‌توان به پيشرفت علمي دست يافت
سید علی خامنه ای، ولی فقیه نظام در نماز جمعه روز 29 مهر برای توجیه سیاست ماجراجویانه جمهوری اسلامی در عرصه اتمی به شیوه آخوندی به تعریف و تمجید از گذشته «ملت ایران» پرداخت و با ردیف کردن مشتی ادعاهای بی پایه گفت:«ملت ايران يك ملت با استعداد، با فرهنگ، بزرگ، توانا، با نشاط و جوانه. اين جور ملتي صبر نمي كند كه اجازه بدن تا به فلان پيشرفت علمي يا پيشرفت فن آوري دست پيدا كنه. نه. اين جور ملتي خودش وارد ميشه. مرزهاي دانش رو هم مي شكنه و عبور مي كنه و خودش رو نشان ميده.»
تراژدی «امت اسلامی» که خمینی با حمله به «ملی گرایی» بر آن تاکید می کرد، با این سخنان خامنه ای به خوبی مشخص می شود. خامنه ای پا را از این هم فراتر نهاده و «ملت ایران» را پیشروی «ملل اسلامی» قلمداد می کند و می گوید:«ما همون ملتي هستيم كه در همه دوران اسلامي از همه ملتهاي مسلمان بدون استثنا پيشروتر بوديم. در همه علوم و فنون، در فلسفه، در علم. حتي علوم مربوط به زبان عربي، بزرگترين زبان دانها و نحويها و علماي علم زبان عربي ايرانيند. بهترين كتابها و قويترين كتابها در همون رشته هم حتي ايرانيها نوشتند. در فلسفه، در علوم گوناگون دانشهاي تجربي جلوتر از زمانه اين ملت هميشه پيشرو بوده است. اين همون ملته. منتظر نمي مانه. لذا خب منتظر هم نمانده است.»
در این که در گذشته دور ایرانیان در عرصه های مختلف فرهنگی و علمی جایگاه شایسته ای داشته اند، جای تردیدی وجود ندارد. اما نکته مضحک این است که یک بنیادگرای مرتجع در خیال خام خود در صدد است با تکیه بر سلاح اتمی ایران را به «ام القرای» کشورهای «اسلامی» تبدیل کند و همزمان به شکل مپتذل بر شیپور «ملی گرایی» بدمد.
خامنه ای برای به دست آوردن امنیت ولایتش به دنبال تهیه سلاح اتمی است و به همین منظور با در پیش گرفتن یک سیاست ماجراجویانه هزینه های سنگینی را به مردم محروم ایران تحمیل می کند. خامنه ای دست پیدا کردن به دانش هسته ای را با پیشرفتهای فرهنگی و علمی گذشته دور ایران برابر جلوه می دهد تا از این مقایسه شیادانه سیاستهای ضدمردمی رژیم را توجیه کند. اما آیا دست یابی به دانش هسته ای در کشور عقب افتاده ای که طی یک صد سال گذشته به علت سلطه دیکتاتورها، مرتجعان و امپریالستها بسیاری از منابع مادی و معنوی و انسانی آن نابود شده است را باید یک پیشرفت جدی و بنیادی به حساب آورد؟
در کشوری که بیشترین فرسودگی خاک را دارد و بیش از 60 در صد آبهایش به هدر می رود و طی 25 سال گذشته و در حیات جمهوری اسلامی بیش از نیمی از جنگلهایش نابود شده است، کشوری که با وجود منابع نفت و گاز وارد کننده بنزین است و.......با خرید مخفیانه دستگاههای اتمی و دانش هسته ای نمی توان مدعی پیشرفت علمی شد.
از نگاه دیگر و در جهانی که به یک دهکده تبدیل شده، وجود دیکتاتوری و فقدان آزادی بیان و آزادی کسب اطلاعات و نبود آزادیهای سیاسی و اجتماعی اساسی ترین مانع پیشرفت علمی است.
یک روز قبل از سخنرانی خامنه ای شورای عالی انقلاب فرهنگی به رياست محمود احمدی نژاد، سياستهای عرضه و نمايش فيلمهای سينمايی و مواد سمعی و بصری خارجی را تصويب کرده است. بر اساس اين مصوبه که خبرگزاریهای دولتی آن را نشر دادند، «توزيع ونمايش فيلمهايی که به تبليغ مکاتبی همچون سکولاريسم، لبيراليسم، نهيليسم يا فمينيسم می پردازند و فرهنگهای اصيل جوامع دينی را تخريب و تحقير می کنند» ممنوع است.
از نظر آزادی مطبوعات هم ايران داراي بدترين وضعيت در خاورميانه است. سازمان خبرنگاران بدون مرز در گزارش ساليانه خود که روز 28 مهر منتشر شد، براي چندمين بار ايران را بدترين كشور خاورميانه در خصوص آزادي مطبوعات معرفي كرد.
آیا در کشوری که بدترین وضعیت آزادی رسانه ها را دارد و تبلیغ بسیاری از مکاتب سیاسی و اجتماعی در آن ممنوع است، می توان مدعی «پیشرفت علمی» در آن شد.
آیا در کشوری که هر روز 2 نفر در اثر انفجار مینهای باقی مانده از جنگ 8 ساله مجروح می شوند، صرف میلیاردها دلار برای دست یابی به سلاح اتمی سیاستی عمیقا ضد ملی و ضد مردمی نیست؟
در همان روزی که خامنه ای در نماز جمعه با عوامفریبی از پیشرفت علمی دم می زد، هفته نامه سلامت از وجود ۱۶ ميليون مين در ايران خبر داده که از جنگ هشت ساله با عراق بر جای مانده و روزانه دو نفر بر اثر انفجار مين مجروح می شوند.
به نوشته سلامت، ايران بعد از مصر دومين کشور آلوده به مين در دنياست و نزديک به سه ميليون هکتار از مناطق غربی ايران آلوده به مين است.
با گذشت نزديک به هفده سال از پايان جنگ تنها يک ميليون و ۲۰۰ هزار هکتار از مناطق آلوده به مين پاکسازی شده است و اگر همين روال ادامه يابد خنثی سازی مينها دهها سال طول خواهد کشيد.
این واقعیتهای تاسف آور جامعه و کشور ایران قطره ای از اقیانوس نابسامانیها و موانع پیشرفت است و محصول یک نظام استبدادی و مذهبی است. وجود این نظام نافی پیشرفت علمی و تکنولوژی است.
وقتی خامنه ای برای امنیت ولایتش به تبلیغ ملی گرایی می پردازد با نیشخند مردم مواجه می شود. اما وقتی افراد و گروههایی کوشش می کنند ارتجاعی ترین و ماجراجویانه ترین سیاست نظام حاکم بر ایران را به یک گفتمان «ملی» تبدیل کنند، دانسته و یا ندانسته به تحکیم نظامی می پردازند که هر اقدام کوچک و یا بزرگش علیه عالیترین مصالح و منافع مردم ایران است.
نبرد خلق شماره 244: ۱ آبان ۱۳۸۴ - ۲۳ اكتبر ۲۰۰۵
سید علی خامنه ای، ولی فقیه نظام در نماز جمعه روز 29 مهر برای توجیه سیاست ماجراجویانه جمهوری اسلامی در عرصه اتمی به شیوه آخوندی به تعریف و تمجید از گذشته «ملت ایران» پرداخت و با ردیف کردن مشتی ادعاهای بی پایه گفت:«ملت ايران يك ملت با استعداد، با فرهنگ، بزرگ، توانا، با نشاط و جوانه. اين جور ملتي صبر نمي كند كه اجازه بدن تا به فلان پيشرفت علمي يا پيشرفت فن آوري دست پيدا كنه. نه. اين جور ملتي خودش وارد ميشه. مرزهاي دانش رو هم مي شكنه و عبور مي كنه و خودش رو نشان ميده.»
تراژدی «امت اسلامی» که خمینی با حمله به «ملی گرایی» بر آن تاکید می کرد، با این سخنان خامنه ای به خوبی مشخص می شود. خامنه ای پا را از این هم فراتر نهاده و «ملت ایران» را پیشروی «ملل اسلامی» قلمداد می کند و می گوید:«ما همون ملتي هستيم كه در همه دوران اسلامي از همه ملتهاي مسلمان بدون استثنا پيشروتر بوديم. در همه علوم و فنون، در فلسفه، در علم. حتي علوم مربوط به زبان عربي، بزرگترين زبان دانها و نحويها و علماي علم زبان عربي ايرانيند. بهترين كتابها و قويترين كتابها در همون رشته هم حتي ايرانيها نوشتند. در فلسفه، در علوم گوناگون دانشهاي تجربي جلوتر از زمانه اين ملت هميشه پيشرو بوده است. اين همون ملته. منتظر نمي مانه. لذا خب منتظر هم نمانده است.»
در این که در گذشته دور ایرانیان در عرصه های مختلف فرهنگی و علمی جایگاه شایسته ای داشته اند، جای تردیدی وجود ندارد. اما نکته مضحک این است که یک بنیادگرای مرتجع در خیال خام خود در صدد است با تکیه بر سلاح اتمی ایران را به «ام القرای» کشورهای «اسلامی» تبدیل کند و همزمان به شکل مپتذل بر شیپور «ملی گرایی» بدمد.
خامنه ای برای به دست آوردن امنیت ولایتش به دنبال تهیه سلاح اتمی است و به همین منظور با در پیش گرفتن یک سیاست ماجراجویانه هزینه های سنگینی را به مردم محروم ایران تحمیل می کند. خامنه ای دست پیدا کردن به دانش هسته ای را با پیشرفتهای فرهنگی و علمی گذشته دور ایران برابر جلوه می دهد تا از این مقایسه شیادانه سیاستهای ضدمردمی رژیم را توجیه کند. اما آیا دست یابی به دانش هسته ای در کشور عقب افتاده ای که طی یک صد سال گذشته به علت سلطه دیکتاتورها، مرتجعان و امپریالستها بسیاری از منابع مادی و معنوی و انسانی آن نابود شده است را باید یک پیشرفت جدی و بنیادی به حساب آورد؟
در کشوری که بیشترین فرسودگی خاک را دارد و بیش از 60 در صد آبهایش به هدر می رود و طی 25 سال گذشته و در حیات جمهوری اسلامی بیش از نیمی از جنگلهایش نابود شده است، کشوری که با وجود منابع نفت و گاز وارد کننده بنزین است و.......با خرید مخفیانه دستگاههای اتمی و دانش هسته ای نمی توان مدعی پیشرفت علمی شد.
از نگاه دیگر و در جهانی که به یک دهکده تبدیل شده، وجود دیکتاتوری و فقدان آزادی بیان و آزادی کسب اطلاعات و نبود آزادیهای سیاسی و اجتماعی اساسی ترین مانع پیشرفت علمی است.
یک روز قبل از سخنرانی خامنه ای شورای عالی انقلاب فرهنگی به رياست محمود احمدی نژاد، سياستهای عرضه و نمايش فيلمهای سينمايی و مواد سمعی و بصری خارجی را تصويب کرده است. بر اساس اين مصوبه که خبرگزاریهای دولتی آن را نشر دادند، «توزيع ونمايش فيلمهايی که به تبليغ مکاتبی همچون سکولاريسم، لبيراليسم، نهيليسم يا فمينيسم می پردازند و فرهنگهای اصيل جوامع دينی را تخريب و تحقير می کنند» ممنوع است.
از نظر آزادی مطبوعات هم ايران داراي بدترين وضعيت در خاورميانه است. سازمان خبرنگاران بدون مرز در گزارش ساليانه خود که روز 28 مهر منتشر شد، براي چندمين بار ايران را بدترين كشور خاورميانه در خصوص آزادي مطبوعات معرفي كرد.
آیا در کشوری که بدترین وضعیت آزادی رسانه ها را دارد و تبلیغ بسیاری از مکاتب سیاسی و اجتماعی در آن ممنوع است، می توان مدعی «پیشرفت علمی» در آن شد.
آیا در کشوری که هر روز 2 نفر در اثر انفجار مینهای باقی مانده از جنگ 8 ساله مجروح می شوند، صرف میلیاردها دلار برای دست یابی به سلاح اتمی سیاستی عمیقا ضد ملی و ضد مردمی نیست؟
در همان روزی که خامنه ای در نماز جمعه با عوامفریبی از پیشرفت علمی دم می زد، هفته نامه سلامت از وجود ۱۶ ميليون مين در ايران خبر داده که از جنگ هشت ساله با عراق بر جای مانده و روزانه دو نفر بر اثر انفجار مين مجروح می شوند.
به نوشته سلامت، ايران بعد از مصر دومين کشور آلوده به مين در دنياست و نزديک به سه ميليون هکتار از مناطق غربی ايران آلوده به مين است.
با گذشت نزديک به هفده سال از پايان جنگ تنها يک ميليون و ۲۰۰ هزار هکتار از مناطق آلوده به مين پاکسازی شده است و اگر همين روال ادامه يابد خنثی سازی مينها دهها سال طول خواهد کشيد.
این واقعیتهای تاسف آور جامعه و کشور ایران قطره ای از اقیانوس نابسامانیها و موانع پیشرفت است و محصول یک نظام استبدادی و مذهبی است. وجود این نظام نافی پیشرفت علمی و تکنولوژی است.
وقتی خامنه ای برای امنیت ولایتش به تبلیغ ملی گرایی می پردازد با نیشخند مردم مواجه می شود. اما وقتی افراد و گروههایی کوشش می کنند ارتجاعی ترین و ماجراجویانه ترین سیاست نظام حاکم بر ایران را به یک گفتمان «ملی» تبدیل کنند، دانسته و یا ندانسته به تحکیم نظامی می پردازند که هر اقدام کوچک و یا بزرگش علیه عالیترین مصالح و منافع مردم ایران است.
نبرد خلق شماره 244: ۱ آبان ۱۳۸۴ - ۲۳ اكتبر ۲۰۰۵
