جایزه ها ی (!) حقوق بشری
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج
در مورد اعطای جایزه ها ی حقوق بشری
در مورد اعطای جایزه ها ی حقوق بشری
بنام آفریدگار آزادی،
با درود بیکران به روان پاک تمامی جانباختگان راه عزت و آزادی ایران و ایرانیان
ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود عبث بود آنچه ما پنداشتیم
مشتاق هستیم که بدانیم مبتنی بر چه معیار و ملاکی این جایزه ها و عنواین مبارزه با نقض حقوق بشر و دفاع از آزادی به افراد دست اندرکار تعلق می گیرد.
آیا معیار این است که در کدام تیم و به نفع چه تفکر و یا شخصی یا در زمین چه گروه بازی می کنیم. یا معیار توانایی و قدرت ایستادگی در برابر ظلم وابراز تنفر از سرکوبگران و جلادان است که به قول ژان پرو استات که می گفت: من از زندانیانی که زندانبانان خود را می ستایند متنفرم ملاک می باشد.
آیا اگر معیار و ملاک ایستادگی و شرافت ورزی در حد تحمل زندان و شکنجه و مرک است پس چرا یکی از این جوایز پر طمطراق حقوق بشر نصیب زندانیان سیاسی که سالهاست در زندانهای دیکتاتور بسر می برند و بعضیهایشان نیز به شهادت رسیدند نشده و نمی شود.
آیا مبارزه با استبداد تنها در ادعا و سخن و بیانیه خلاصه می شود و یا نه مبارزه با استبداد هزینه های مالی و جانی و روحی وغیره را طلب می کند.
اگر راه دوم درست و شرافتمندانه و حقیقی است پس چرا اینگونه عمل می شود. عملی که باعث شده زندانیان و مبارزان واقعی مدافع آزادی و حقوق بشر را نرده بانی برای بالا رفتن و مطرح کردن بعضی از افراد شود. بطوری که حتی از بردن نامشان در مصاحبه ها و بیانیه ها و غیره کوتاهی شده و بایکوت گردیده اند و تنها تبدیل به طعمه تله ای شده اند که عوام فریبان و فرصت طلبان برای رسیدن به اهداف خود از آنان سوء استفاده می کنند.
در طول این مدت مبارزه آنهایی که مدعی حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده هایشان هستند کدامین حمایت عینی و موثر را بجا آورده اند؟ نام ببرند تا این خود مشوقی گردد برای دیگر مردمان این سرزمین که خود را به آب و آتش بزنند و کشور و مردمانشان را از دست استبداد رهایی بخشند . آیا فکر نمی کنید با این روند فعلی تنها پیشرفت مبارزات را کند و افراد را از وارد شدن به این میدان رویگردان و پشیمان می کنید .
پس لازم است قبل از اقدام اندکی بیندیشیم و به برآیند و فرآیند عمل خود را به دقت ارزیابی نماییم و سپس اقدام به دادن القاب و جوایز و ارگانهای آنچنانی برای آزادیخواهان باشیم تا اشتباهات گذشته را که فقط در حمایت از افراد من شد رادیوئی یا تبلیغاتی روزنامه ای و تلویزیونی بعمل آمده که حتما منافع برگزار کنندگان چنین انجمنها و همایشها نیز در سر داشته را اندکی جبران و با رساندن حق به حقدار و مبارزان واقعی مبارزه را جان تازه ای بخشیم .
لذا امید زندانیان سیاسی و خانواده هایشان ابتدا به اهورای ایران و مردم و سپس به این مدافعین حقوق بشر می باشد که لازم است قبل از اینکه به فکر مطرح و مشهور نمودن نام خود باشند دل به آزادی ملت و میهن بسته و یار و یاور زندانیان و خانواده های آنان باشند.
24 آذر 1387 برابر با 14 دسامبر 2008
انتشار:
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
http://hrdai.blogspot.com
http://pejvakzendanyan.blogfa.com
pejvak_zendanyan10@yahoo.com
pejvakzendanyan@gmail.com
Tel.:0031620720193
