فانوسِ لاله ها
با خیالِ رفتگان هم قانعم از بیکسی
کاش گردون واگذارد یادِ یارانم بیاد
«بیدل»
رضا بی شتاب
ای اشکِ چشمِ گلشن
در دیده میدمی باز
زین ماتمِ دمادم
یک قطره خون جهان شد
ای بغض وُ رازِ پاییز
بر برگ ریز وُ باران
بیداد بُرده یاران
در خاورانِ ایران
ریزد شرر چو در خویش
اخگر رخانِ این دشت
بشنو سرودِ بودن
کز لاله ها بر آید
سوسویِ هستی وُ جان
کی می توان نهان کرد
یک آسمان ستاره
بر خاک می درخشد
فانوسِ لاله ها بین
روشن نموده ویران
بر دارها درخشان
اندامِ این بیداران
دجالِ روزگاران
آن کو که می کُشد عشق
آخر چه داند از این
غوغای بیقراران
در سینه مادران را
حرفی ست بیکرانه:
دردا عزیزِ من کو؟
کی رفته او ز خانه
یادت مباد خاموش
ای نورِ جاودانه
اما به جانِ ایران
این غصه یادگار ست
بر گونه ژاله ها را
از خفتگانِ این خاک
بشنو تو ناله ها را:
بر چهره رنج وُ دردم
بر پیکرم گلوله
افشانده نقش وُ هاله
گر می روم چو عاشق
پاینده مانی ای عشق
ما در حصارِ این شب
فانوسِ لاله هاییم
پژواکِ شعله بر لب
والای واله هاییم
2009-01-21
با خیالِ رفتگان هم قانعم از بیکسی
کاش گردون واگذارد یادِ یارانم بیاد
«بیدل»
رضا بی شتاب
ای اشکِ چشمِ گلشن
در دیده میدمی باز
زین ماتمِ دمادم
یک قطره خون جهان شد
ای بغض وُ رازِ پاییز
بر برگ ریز وُ باران
بیداد بُرده یاران
در خاورانِ ایران
ریزد شرر چو در خویش
اخگر رخانِ این دشت
بشنو سرودِ بودن
کز لاله ها بر آید
سوسویِ هستی وُ جان
کی می توان نهان کرد
یک آسمان ستاره
بر خاک می درخشد
فانوسِ لاله ها بین
روشن نموده ویران
بر دارها درخشان
اندامِ این بیداران
دجالِ روزگاران
آن کو که می کُشد عشق
آخر چه داند از این
غوغای بیقراران
در سینه مادران را
حرفی ست بیکرانه:
دردا عزیزِ من کو؟
کی رفته او ز خانه
یادت مباد خاموش
ای نورِ جاودانه
اما به جانِ ایران
این غصه یادگار ست
بر گونه ژاله ها را
از خفتگانِ این خاک
بشنو تو ناله ها را:
بر چهره رنج وُ دردم
بر پیکرم گلوله
افشانده نقش وُ هاله
گر می روم چو عاشق
پاینده مانی ای عشق
ما در حصارِ این شب
فانوسِ لاله هاییم
پژواکِ شعله بر لب
والای واله هاییم
2009-01-21
