منصور امان: یک هالوی سودمند در نقش آفیش تبلیغاتی

.......................................................................................


یک هالوی سودمند در نقش آفیش تبلیغاتی

منصور امان

زیر هاله ی نوری نقشه بسته بر یک پوستر چهار رنگ، آقای احمدی نژاد، رییس جمهور برگُمارده ولی فقیه، شنل رسالت به دوش افکنده و در حالتی خلسه وار، از طریق میکروفُنها و دوربینهای خبرنگاران، با شرق و غرب گیتی به مُصافحه برخاسته است. او گاه اندرز می دهد، گاه پرخاش می کُند تا اندکی بعد اشک رافت به چشم بیاورد و کمی بعدتر به آرامی با خود به نجوا بپردازد. این تصویر سورآلیستی را کُنفرانس مطبوعاتی شهردار پیشین تهران مُنعکس کرده است.

اکنون بر کمتر کسی پوشیده مانده که فرستادن گاه و بیگاه آقای احمدی نژاد به پیشاپیش صحنه برای انکار هولوکاوست، تهدید اسراییل و نیش زدن به این یا آن طرف حساب خارجی، از چه رو صورت می گیرد. او اغلب معرکه گیر نمایشی است که در جایی دیگر و در فضایی دیگر روی صحنه می رود. آقای احمدی نژاد پوستر تبلیغاتی نمایش است و همچون هر آفیش تبلیغاتی دیگر، الزاما بیان کُننده کیفیت و درونمایه ای نیست که نمایش وعده می دهد. آنچه که وی در کُنفرانس مطبوعاتی مزبور پیرامون احتمال تحریم، موضوع جنگ، شورای امنیت، مُذاکره با آمریکا، نفت و جُز آن از دهان بدر کرده است، در همین رشته بازاریابی جای می گیرد.

ویژگی هالوی سودمند جمهوری اسلامی این است که او نقش خود را باور کرده است. آخرین بار، آقای احمدی نژاد تایید اهمیت این نقش را در سالُن مجمع عمومی سازمان ملل و در هیات نور غیبی مُشاهده کرد و اکنون نظر کرده سیرک "نظام" مایل است روی همین ریل، سیاست و کرامت ورزی کُند. او برای خبرنگاران فاش ساخته که قصد دارد برای "سران کشورها" نامه بنویسد و آنها را به "فرهنگ انبیا" دعوت کُند. همزمان آقای احمدی نژاد ضمن تکذیب تبعیض در شمول مراحم خود، "مردُم اتریش و آلمان" را نیز همچون "مردُم فلسطین" هدایت کرده است.

آقای احمدی نژاد درجه سنج کارایی سیاسی جمهوری اسلامی است. طرفهای خارجی حکومت، با انگُشت این درجه را نشان می دهند که در پایین ترین مدار سیر می کُند.